Чӣ гунае, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷавононро нерўи созанда ва пешбаранда номиданд, ки ин бесабаб нест. Зеро ҷавонон давомдиҳандагони кору пайкори гузаштагони хеш мебошанд. Яке аз мушкилиҳое, ки боиси нигаронии давлату ҷомеа гаштааст, ин даст ва кирдорҳои ношоям задании ҷавонону ноболиғон мебошад. Бо мақсади аз байн бурдани чунин кирдорҳои номатлуб Президенти кишварамон, мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз ҳуқуқҳои конститутсионии худ истифода намуда, бо ташаббуси бевоситаи худ Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд»-ро қабул намуданд, ки ин модели тоҷикӣ маҳсуб меёбад. Қонуни мазкур аз ҷониби коршиносони ватаниву хориҷӣ мавриди омўзиш қарор дода шуда, ба он баҳои мусбӣ дода шуд ва ҳоло давлатҳои хориҷӣ кўшиш намуда истоданд, ки қонуни мазкурро дар қонунгузории хеш ратификатсия намоянд. Ин қонун дар худ фарогири як қатор суннатҳои миллиро доро буда, имконият фароҳам овард, ки дар ҷомеа пояҳои арзишҳои маънавиу ахлоқӣ пойбарҷо гардида, уҳдадориҳои падару модарро дар таълиму тарбияи фарзанд дучанд намуд, ки онҳо масъулияти худро ба пуррагӣ иҷро намуда истодаанд.
Чӣ гунае, ки дар урфият мегуянд фарзанд азиз, аз вай ҳам дида одобаш азиз. Аз мақоли мазкур бармеояд, ки ҳанўз аз замонҳои пеш гузаштагони мо ба масалаи таълиму тарбия низ бетараф набуда, пайваста аз паи иҷро гардидани он мегаштаанд. Ҳоло ҳам нафароне ҳастанд, ки меъёрҳои қонуни мазкурро нодида гирифта, ба он эътибори ҷиддӣ намедиҳанд, ки он ба нафъи онҳо нахоҳад буд. Аз ин рў тавсия дода мешавад, ки ҳамкори мутақобилаи волидайн бо мактаб пайваста ба роҳ монда шавад ва аз мақомотҳои назоратбарандаи ин қонун даъват ба амал оварда мешавад, ки назорати иҷроиши онро ҷоннок намоянд. Зеро ҷавонон дар воқеъ давомдиҳандагони меросу ниёгони гузаштагон мебошанд ва мо насли калонсол дар таълиму тарбияи онҳо мутасаддӣ буда, ба ин масъала бетараф набошем.